The Cult Corner

- Serial Killers -

( μέρος πρώτο )

Η ανθρωπότητα έχει γνωρίσει φρικαλεότητες από την απαρχή της, άλλοτε μαζικού χαρακτήρα όπως ξεριζωμούς, γενοκτονίες και πολέμους και άλλοτε μεμονωμένα περιστατικά που μπορεί να συνέθεταν κάποια πολυπλοκότερη κατάσταση ή εικόνα μιας εποχής. Πρόκειται για ανθρώπους που, είτε με τη δύναμη του μυαλού τους και την παρακίνηση της μάζας σε κτηνωδίες είτε με προσωπικές τους μεμονωμένες πράξεις και εκφυλισμένη συμπεριφορά, προκαλούσαν την κοινή αντίδραση.

Όσο οι πολιτισμοί εξελίσσονταν και οι άνθρωποι
μορφώνονταν πανω σε επιστήμες και τέχνες,
τόσο μια παρεκλίνουσα συμπεριφορά προκαλούσε αηδία,δέος , τρόμο αλλά και αναπάντητα ερωτήματα ως προς τον ανθρώπινο ψυχισμό και τις αγνωστες πτυχές του.

Πολλαπλές ειδικότητες επιστημόνων έχουν πραγματευθεί και αναλύσει αυτό το φαινόμενο όπως εγκληματολόγοι, ιστορικοί, ψυχαναλυτές , ανατόμοι και κοινωνιολόγοι.
Ο καθένας συμβάλλει με τον τρόπο του ξεχωριστά, στο να διαγράφεται το πορτραίτο μιας επιθετικά παρεκλίνουσας συμπεριφορας προστατεύοντας την κοινωνία απο ένα επικίνδυνο στοιχείο όσο αυτό του απρόβλεπτου ανθώπινου παράγοντα.

Πολλοί ψυχαναλυτές επιχείρησαν να σκιαγραφήσουν την ψυχοσύνθεση μιας προσωπικότητας που φτάνει στο υπερτατο σημείο της υπαρξής-ανυπαρξίας του, να αφαιρέσει δηλαδή μια άλλη ζωή.
Κι όταν αυτό γίνεται επανειλλημένα και σε αρρωστημένες εναλλαγές (σεξουαλικά,σαδιστικά και διαστροφικά κίνητρα) τότε δεν μπορούμε παρά να αναγνωρίσουμε πως πρόκειται για ψυχικά διαταραγμένη φυσιογνωμία που για κάποιους λόγους ταλαντεύεται ακραία στους δύο πόλους Δράση-Αντίδραση (Εγώ - Ασυνείδητο) έχοντας ως αποτέλεσμα κτηνώδεις δολοφονίες και ζωωδη συμπεριφορά.

Αυτούς τους λόγους μπορεί ποτέ να μην τους μάθουμε, είτε γιατι εμπλέκουν προσωπικά δεδομένα και βιώματα του θύτη , είτε γιατί η επιστήμη δεν έχει φτάσει ακόμη στο σημείο να αποκρυπτογραφήσει πλήρως τον ανθρώπινο εγκεφαλο και τις βιοχημικές, ψυχοκινητικές αλληλεπιδράσεις του στο σώμα.

Είναι όμως ως επι το πλείστον αντιληπτό ότι σε περιπτώσεις που ο θύτης φερει σώας τας φρένας στον βαθμό του να συμπεριφέρεται αλλά και κυρίως να περιφέρεται μεσα σε ένα κοινωνικό σύνολο ανενόχλητος,αυτό μας παραπέμπεισε μια περισσότερο προσβάσιμη κατανόηση της 'λογικης' (σε εισαγωγικά πάντα) της συμπεριφοράς του ατόμου.

Μια πιο προσβάσιμη κατασταση με την έννοια του ψυχογραφηματος, σε αντίθεση φυσικάμε περιπτώσεις θυτών που η κλινική του κατάσταση δεν παρουσίαζε κανένα σημαδι υγιούς συμπεριφοράς και κοινωνικά αποδεκτής ψυχοκινητικής σε λόγικά πλαίσια.

Εκείνο που μας οδηγεί μεσα στον λαβύρινθο λοιπόν αυτής της αβύσσου είναι μικρά αλλα σημαντικά σκαλοπάτια που πρέπει να έχουμε πάντα υπόψιν μας όταν περιγράφουμε μια προσωπικότητα.

Η ζωή κάθε ανθρώπου είναι φορτωμένη με ενα κοινωνικό υπόβαθρο και ψυχοσωματικά βιώματα, στιγμές ή και φυσιογνωμίες που έχουν στοιχειώσει αλλα και σπιλώσει ένα πρωταρχικό κομμάτι της υπαρξής μας. Εκεί πολλές φορές βρίσκεται το κλειδί στην κατανόηση προσωπικοτήτων όπως οι κατα συρροήν δολοφόνοι... όλα ξεκινούν απο το κοινωνικό σκαλοπάτι στο οποίο βρίσκεται το 'αντικείμενο μελέτης' μας και φυσικά τις εμπειρίες - βιώματα που αποκτά κατα την πρώιμη παιδική ηλικία όπου κάθε προσωπικότητα χτίζει τον τρόπο αντιληψης του κόσμου γύρω του.

Βίωμα/Εμπειρία --> Ασυνείδητο /Απωθημένο

Έπειτα απο αυτό το συγκέκριμένο στάδιο κι αφού το άτομο έχει αποκτήσει τις πρώτες του εμπειρίες , ξεκινάει το φιλτράρισμα και η επεξεργασία αυτών των εμπειριών είτε με προσωπικά , είτε με επιβαλλόμενα κριτήρια (ο οικογενειακός ή κοινωνικός παράγοντας ).
Σ'αυτό το σημείο το άτομο μπαίνει πλεον στη διαδικάσία να έρθει αντιμετωπο με αυτές τις διατυπώσεις που έχουν ήδη γίνει μέσα του και προσπαθεί να λειτουργήσει ως μερος ενός ευρύτερου συνόλου (εκπαίδευση, εργασία ) όπου και φαίνονται τα πρώτα ραγίσματα σ'έναν καθρέφτη που αντικατοπτρίζει μόνο τα πραγματικά κίνητρα ύπαρξης και τα αποτελεσματα είναι απογοητευτικά.

Εκτέλεση Πρώτης Πράξης --> Δράση - Αντίδραση

Εχουμε περάσει στη φάση όπου ΄το αντικείμενο' δέχεται τις πρώτες εξωτερικές και εσωτερικές αντιδράσεις, τις οποίες αντιλαμβάνεται ώς 'λάθος' αλλά η βούληση και κάθε ενδιαφέρον επικεντρώνεται μόνο σ'αυτές.
Ο μελλοντικός θύτης αρχίζει να ανακαλύπτει με λίγα λόγια τί ακριβώς τον συνταράσσει συθέμελα και τον φέρνει εκτός ορίων, αντιλαμβανόμενος πάντα των συνεπειών αλλά χωρίς να έχει την εσωτερική δύναμη να σταματήσει τη θύελλα που θα επακολουθήσει, σαν έρμαιο των παθών του.

Το τελικό στάδιο είναι φυσικά η εξιλέωση του αντικειμένου μέσω της αφαίρεσης μιας άλλης ζωής κι εκεί οι αντιδράσεις είναι σχεδόν παντοτε διπολικές : τύψεις - μεγαλομανία. Ο θύτης έχει εντοπίσει ακριβώς αυτό που τον διεγείρει ψυχοσωματικά αλλά και τον τρόπο ώστε να το πραγματώσει.Πολλές φορές αντιλαμβανόμενος της τραγικής καταληξης με το αίσθημα των τύψεων και άλλες φορές δικαιολογώντας το 'Υπερεγώ' και προχωρώντας στο επόμενο θύμα χωρίς καν να διανοηθεί των συνεπειών ή της καταστασης που δημιούργησε.

Δολοφονία --> Υπερεγώ /Ασυνείδητο

Μ'αυτόν τον τρόπο, ωθόντας με λίγα λόγια το νέο βίωμα ( που προσφέρει την κάθε είδους ηδονή) απο το Υπερεγώ στο Ασυνείδητο ξεκινάει απο αυτό το σημείο αναφοράς άλλος ένας φαύλος κύκλος απο την αρχή για να καταλήξει στην επομενη δολοφονία αλλά και όσες άλλες πρόκειται να επακολουθήσουν...


(συνεχίζεται..)