Photo - Synthesis ( μέρος τέταρτο )

Πόσο πιο φιλοσοφημένη και πειραματική μπορεί να γίνει η τέχνη , βυθισμένη στην ίδια της της περιπλοκότητα, χωρίς να καταλήγει σ'ένα "χαίρε βάθος αμέτρητο" ή απλώς μια επιφανειακή και δήθεν ψυχογραφική φόρμα ;

Ίσως τα μάτια μου να βλέπουν συντηρητικά και πίσω απο κλασικές 'συνταγές΄, όμως είναι γεγονός πως τα όρια μεταξύ τέχνης και ανθρωπισμού έχουν ισοπεδωθεί.
Από τα πρώτα κλασικά έργα που ως θεματολογία τους είχαν την εξύμνηση του ανθρωπίνου ήθους και κάλλους, έχουμε περάσει στις μέρες μας σε μια αποθέωση και προβληματική της αποσύνθεσης του ανθρωπίνου σώματος και τον διαμελισμό του ήθους.

Εκείνο που ποτέ δεν πρέπει ο καλλιτέχνης να ξεχνά, σε οποιαδήποτε φάση της παραγωγικής του φάσης και σε όποια μονοπάτια του μυαλού του κι αν έχει μπεί, είναι πως όλα ξεκινούν απο τον άνθρωπο.
Καλά ή άσχημα, όλα αρχίζουν και τελειώνουν απο αυτή την σταθερά. Για τον άνθρωπο δημιουργούμε κι εκείνον ευχόμαστε βαθιά μέσα μας να συγκινήσουμε, είτε πρόκειται για ένα κοινό έιτε απλώς τον ίδιο τον εαυτό μας.




Όταν ο φωτογράφος κατανοεί τα έργα των προγενέστερων δημιουργών, ο δρόμος του έπειτα είναι ανοικτός προς την απόλαυση κάθε άλλου έργου. Εκείνο που ίσως τρομάζει , είναι κάθε φορά που πλησιάζουμε ένα γνωστό και καθιερωμένο έργο. Εκεί η αντίδρασή μας είτε κινδυνεύει να είναι αρνητική σαν απο αντιαυταρτχική στάση , είτε υπερβολικά
θετική χωρίς βαθύτερη σκέψη, περισσότερο λόγω της φήμης του έργου ή του συγκεκριμένου καλλιτέχνη.

Η φωτογραφία σαν τέχνη έχει μια εσωστρεφή τάση, είτε ψυχαναλυτική είτε προπαγανδίζοντας μια απελευθέρωση απο το συμβατικό ή το προβλέψιμο.
Μ'αυτόν τον τρόπο το κοινό καταλήγει να ταυτίζεται με τις φαντασιώσεις ορισμένων δημιουργών που τις παρουσιάζουν μέσω της τέχνης τους. Κάποτε ο Picasso είχε πεί πως " υπάρχει μια στιγμή στη ζωή, όταν έχεις δουλέψει πολύ , όπου οι φόρμες έρχονται απο μόνες τους . Όλα έρχονται απο μόνα τους....και ο θάνατος ".

Το αισθητικό γεγονός δεν χρειάζεται να προσδιοριστεί , είναι προφανές, άμεσο όσο και ακαθόριστο - όπως η αγάπη, το νερό , η γεύση των φρουτων. Αλλωστε η εμπειρική διαδικασία της διανόησης δεν μπορεί να επεξηγήσει τη γέννηση μιας καλλιτεχνικής εικόνας, καθώς και το σύνολο γνώσεων - βιωμάτων που ενεργοποιούνται, μέσα απο ένα λογικό και φανταστικό κόσμο συναισθήσεων.