Στον ουρανό που καίγεται η πόλη ,
στις φλόγες που παραδίδεις το κορμί σου.
Με τους καπνούς θέλεις να αναστηθεί
αυτή η φωνή που θαρραλέα υψωνόταν.
Φύγε κι εσύ , κάψε τα ονειρά σου ·
ο κόσμος ποτέ δεν ήτανε μικρός
και τώρα έχουμε μεγαλώσει.
Τώρα απολιθωνόμαστε σαν σκλάβοι
της δημιουργίας μας στον χρόνο.
Καίγονται τα σπίτια που μέσα τους
Ξημερωνόμασταν , τρελοί φυγάδες.
Κλάψε κι εσύ,δεν ήταν όνειρα
όσα κατέστρεψαν τη ζωή σου.
Πάλι μόνη της θα μείνει αυτή η πόλη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου