- Αύγουστος -

Αγαπημένο μου ημερολόγιο ,

ένας Ιούλιος μόλις εξαφανίστηκε πίσω απο τον ανεμοδαρμένο, ξεχασμένο Υμηττό και μέσα απο τη θάλασσα αναδύθηκε στη θέση του ένας Αύγουστος. Ένας Αύγουστος όνομα και πράγμα... αυτοκρατορικός και αγέρωχος , να μοιράζει μελτέμια μα και σιρόκους απ'οπου περνάει.
Κατέφθασε απο μακρυνές θάλασσες για να σταθεί λίγο κι εδώ, να δώσει πνοή στην πόλη , να διώξει τα πλήθη σε αμέτρητες κατευθύνσεις και τις βραδιές να νανουρίσει τις σκέψεις τους κάτω απο ψωταψίες αστεριών.

Η πόλη θα αντισταθεί έντονα στο περασμά του αυτό το καλοκαίρι, όμως κάποια περάσματα θα αλλάξουν και θα παραδοθούν στις γητείες της πολιορκίας. Μέσα απο τα στενά μπαλκόνια θα βλέπω και πάλι τα σπίτια να αδειάζουν, φορτωμένα αμάξια να αφήνουν πίσω τους τα πάντα και να εξαφανίζονται σε παρακμιακόυς αυτοκινητόδρομους.
Η γειτονιά των Εξαρχείων θα στέκει ακλόνητη και παλι όμως κατι θα έχει αλλάξει...η Ίντριγκα πλεον σκοτεινή, γεμάτη απο την αύρα των ηλεκτρικών μελωδιών της, καθώς το πλήθος των 'λουόμενων΄της περιοχής θα τριγυρίζουν στα στενά προς αναζήτηση ζωής και ενδιαφερόντων.

Λίγα χιλιόμετρα πιο νοτιοανατολικά, κάπου εκεί θα είμαι κι εγώ... κρυμμένη πίσω απο τραγούδια και ταξιδιάρικους συνειρμούς, συμβουλές φίλων - πόσο μου λείπουν - που παράκουσα για να αγγίξω τον δικό μου προορισμό.Κι ας χάθηκα - σε παγκάκια, σε σκαλοπάτια πολυκατοικιών, σε βιομηχανικές αλάνες, άλση μελαγχολίας, στιγμές ερωτευμένης εγρήγορσης και σκηνές της Αθήνας με φόντο βραδινό. Κι ας έρχεται ο Αύγουστος πάλι φορτωμένος νοσταλγία και αγάπη για τα φύλλα που κιτρινίζουν και πέφτουν. Δεν γυρίζει ξανα η άνοιξη, μπορώ να κοιτάξω μόνο μπροστά κι ας χαθώ πάλι...

"Let the blind lead those who can see but cannot feel "