Photo - Synthesis (μέρος πρώτο)

(μέρος πρώτο)


(μικρό αφιέρωμα στη τέχνη της φωτογραφίας)

Φωτογραφία είναι η ταυτόχρονη αναγνώριση της σημασίας ενός γεγονότος, καθώς και της ακριβούς οργανώσεως που δίνει σε αυτό το γεγονός τη δική του έκφραση. Μ'αυτόν τον τρόπο είχε περιγράψει την τέχνη του ένας απο τους κορυφαίους αντιπροσώπους της , ο Henri Cartier-Bresson.
Και για να ασχοληθεί κάποιος με την τέχνη και την θεραπεία που αποπνέει αυτή, πρέπει να έχει κάποια στιγμή αναρωτηθεί.Να έχει υποφέρει , να έχει ενοχληθεί από την αταξία αυτού του κόσμου. Να έχει αισθανθεί την ανάγκη να υπηρετήσει κάτι ανώτερο, να έχει με λίγα λόγια βασανίσει το πνεύμα του. Όπως ανέφερε και ο Proust " με την ευτυχία καλλιεργείται το σώμα και με την δυστυχία το πνεύμα".

(H. C. Bresson)

Από την άλλη όχθη,ο θεατής-φωτογράφος αντιμετωπίζει τη συγκλονιστική αληθοφάνεια της εικόνας και αναγκάζεται να επιστρατεύσει όλη του την ευαισθησία και γνώση να ξεπεράσει το εικονιζόμενο. Η πρόθεση του δημιουργού είναι ενα σημαντικό στοιχείο. Κανένα έργο δεν έγινε τυχαία.
Πρόκειται για έργο ψυχής αλλά και διανόησης. Η έσχατη δικαιολογία ύπαρξης του ανθρώπου αφού συγκεντρώνει την έκφραση των πιο υψηλών δυνάμεων του ανθρωπίνου νού και της ιδιαίτερης ψυχοσύνθεσης του.

Η φωτογραφία αντιμετωπίστηκε και αντιμετωπίζειται με δυσπιστία και απο τους ίδιους τους φωτογράφους.Η έλλειψη μακραίωνης παράδοσης ως τέχνη και η άγνοια της ιστορίας της, η εύκολη τεχνική της και πρόσβαση στα τεχνικά της κεφάλαια ,ωθουν πολλούς στο να αμφισβητούν την καλλιτεχνική της υπόσταση.

Παρουσιάζεται σαν πλαστική επαλήθευση ενός γεγονότος , όμως δεν πρέπει ο φωτογράφος να τη συνγχέει με τη ζωγραφική αντίληψη. Θα μπορούσαμε να πούμε πως ειναι η ψευδαίσθηση μιας ακριβούς περιγραφής χρόνου και τόπου.
Παρόλα αυτά , δεν υπάρχει πειραματική τέχνη, αφορά μόνο τον εσωτερικό κόσμο του καλλιτέχνη και τον τρόπο που εκείνος ωριμάζει μέσω του έργου του.

( by Deviant Artist : Efialt )

Αλωπεκή